De minimis laguntzak

Definizioa

Europako Batzordearen arabera, EBko estatuek beren enpresei emandako zenbait laguntza ez dira Estatuko laguntzatzat hartuko, lehiakortasunean duten eragina mugatua baita.

Europako Batzordearen 1407/2013 (EB) Erregelamenduaren arabera, de minimis laguntzei buruzkoa, hiru zergalditan gehienez 200.000 euroko muga gainditzen ez duten laguntzek ez dute eraginik estatu kideen arteko merkataritzan, eta, beraz, ez dira EBren Funtzionamenduari buruzko Tratatuaren 107. artikuluaren 1. paragrafoaren aplikazio-eremuan sartuko. Muga hori 100.000 eurokoa da errepideko garraioaren sektorean diharduten enpresen laguntzetarako.

Zenbatekoaz eta epeaz gain, de minimis laguntzak gardena izan behar du. Erregelamenduaren arabera, gardentzat hartuko dira eskudiruko laguntza gordinak, bermeak eta maileguei atxikitako laguntzak (interes-tasako hobariak), baldintza jakin batzuk betetzen badituzte.

Aplikazio eremua

Lehen deskribatutako de minimis laguntzak sektore guztietako enpresei eman ahal zaizkie, kasu hauetan izan ezik:

  • Arrantza- eta akuikultura-sektoreetan diharduten enpresak.
  • EBko Itunaren I. eranskinean zerrendatutako nekazaritza-produktuen ekoizpen primarioan diharduten enpresak.
  • EBko Itunaren I. eranskineko nekazaritza-produktuen eraldaketan eta merkaturatzean diharduten enpresak, laguntzaren zenbatekoa zehazteko, lehen mailako ekoizleei erositako edo interesa duten enpresek merkaturatutako produktuen prezioa edo kopurua kontuan hartzen denean, edo laguntza lehen mailako ekoizleei (nekazariei) osorik edo zati batean jasanaraztearen mende dagoenean.
  • Esportazioarekin zerikusia duten jarduerak.
  • Ondasun nazionalen erabileraren mendeko laguntza, inportatutako ondasunen gainetik.
  • Salgaiak errepidez garraiatzeko ibilgailuak erostea, besteren kontura errepide bidezko garraio eragiketak egiten dituzten enpresei emandakoa.
  • Krisian dauden enpresak.

Nekazaritza-sektoreak eta arrantza- eta akuikultura-sektoreek beren de minimis araudiari jarraituko diote: 2013ko abenduaren 18ko Batzordearen 1408/2013 (EB) Erregelamendua, eta 2014ko ekainaren 27ko Batzordearen 717/2014 (EB) Erregelamendua, de minimis laguntzarako beste muga batzuk ezartzen dituena, baita sektore horietarako berariazko baldintzak ere.

Enpresa batek nekazaritza- edo arrantza-sektorean nahiz sektore batean edo gehiagotan jarduten badu, edo 1407/2013 (EB) Erregelamenduaren aplikazio-eremuan sartzen diren beste jarduera batzuk garatzen baditu, Erregelamendu hori azken sektore edo jarduera horiei emandako laguntzei aplikatuko zaie, baldin eta baliabide egokien bidez bermatzen bada, hala nola jardueren bereizketa edo kostuen bereizketaren bidez, nekazaritza-produktuen lehen mailako produkzioak edo arrantza- eta akuikultura-produktuen produkzio, eraldaketa eta merkaturatzeak ez dutela aipatutako Erregelamenduaren arabera emandako de minimis laguntzarik jasotzen.

Kontrola

Estatu kideak ezin du de minimis laguntzarik eman harik eta egiaztatu arte enpresak zerga-ekitaldian eta aurreko bi ekitaldietan jasotako de minimis laguntzaren zenbateko osoa ezarritako gehieneko mugatik gora ez dela handitzen.

Horregatik, CDTIri de minimis laguntza eskatzen dioten enpresek, laguntzarako eskaerarekin batera, beren legezko ordezkariak behar bezala sinatutako berariazko aitorpena aurkeztu beharko dute, aurreko bi zergaldietan eta uneko zergaldian jasotako bestelako de minimis laguntzei buruzkoa.

Laguntzaren zenbatekoa eta hori kalkulatzeko metodoa

Enpresa bakar bati emandako de minimis laguntza, guztira, ez da 200.000 eurotik gorakoa izango hiru zergalditan, salbu eta errepideko garraioaren sektorean (100.000 euro), arrantza- eta akuikultura-sektorean (30.000 euro gehienez) eta nekazaritza-sektorean (20.000 euro gehienez).

Horretarako, “enpresa bakarrak” bere baitan hartzen ditu elkarren artean gutxienez lotura hauetako bat duten sozietate guztiak:

a) enpresa batek beste enpresa bateko akziodunen edo bazkideen boto-eskubideen gehiengoa du;

b) enpresa batek beste sozietate bateko administrazio-, zuzendaritza- edo kontrol-organoko kideen gehiengoa izendatzeko edo ezeztatzeko eskubidea du;

c) enpresa batek beste enpresa batean eragin nagusia izateko eskubidea du, harekin sinatutako kontratu baten edo bigarren enpresaren estatutu-klausula baten arabera;

d) Enpresa batek, akzioduna izan edo beste enpresa bati elkartua izan, bere kabuz kontrolatzen ditu akziodunen boto-eskubide gehienak, bigarren akziodun edo bazkide batzuekin sinatutako hitzarmen baten arabera.

Lehenengo paragrafoko a) letratik d) letrara bitartean aipatzen diren harremanetako beste edozein enpresa baten edo batzuen bidez mantentzen duten enpresak ere enpresa bakartzat hartuko dira.

Dirulaguntza guztiak dirutan eman behar dira, hau da, zenbateko jakin bat. Laguntza beste modu batean ematen denean, dirulaguntzaren baliokide gordinaren arabera kalkulatuko da. Adibidez, mailegu hobaridunen kasuan, dirulaguntzaren baliokide gordina kalkulatuko da dirulaguntza ematen den unean aplikatzekoak diren merkatu-tasetan (erreferentzia-tasak) oinarrituta.