Definición

A Comisión Europea considera que certas axudas concedidas polos Estados membros ás súas empresas non se cualifican como axudas do Estado, xa que os seus efectos sobre a competencia son limitados.

O Regulamento (UE) Nº 1407/2013 da Comisión Europea sobre axudas de minimis considera que as axudas que non excedan un límite máximo de 200 000 euros concedidas durante un período de tres exercicios fiscais non afectan ao comercio entre os Estados membros e, polo tanto, non se inclúen no ámbito de aplicación do artigo 107, apartado 1, do Tratado de Funcionamento da UE. Este límite fíxase en 100 000 euros para as axudas ás empresas que operan no sector do transporte por estrada.

Ademais de cumprir os requirimentos de contía e prazo, a axuda de minimis debe ser transparente. Segundo o Regulamento, considéranse transparentes as axudas brutas en efectivo, as garantías e as axudas incorporadas a préstamos (bonificacións de tipo de xuro), sempre que cumpran determinadas condicións.

Ámbito de aplicación

As axudas de minimis antes descritas pódense conceder a empresas de todos os sectores, con excepción de:

• As empresas que operan nos sectores de pesca e acuicultura.
• As empresas que operan na produción primaria dos produtos agrícolas enumerados no anexo I do Tratado da UE.
• As empresas que operan na transformación e comercialización dos produtos agrícolas do anexo I do Tratado da UE, cando o importe da axuda se determine en función do prezo ou da cantidade dos devanditos produtos adquiridos a produtores primarios ou comercializados polas empresas interesadas, ou cando a axuda dependa de que se repercuta total ou parcialmente sobre os produtores primarios (agricultores).
• As actividades relacionadas coa exportación.
• A axuda subordinada a un uso de bens nacionais con preferencia sobre bens importados.
• A adquisición de vehículos de transporte de mercadorías por estrada concedida a empresas que realicen por conta allea operacións de transporte de mercadorías por estrada.
• As empresas en crise.

O sector agrícola e os sectores de pesca e acuicultura están suxeitos á súa propia normativa de minimis: Regulamento (UE) nº 1408/2013 da Comisión do 18 de decembro de 2013 e Regulamento (UE) n.º 717/2014 da Comisión do 27 de xuño de 2014, respectivamente), que establecen outros límites de axuda de minimis, así como condicións específicas para estes sectores.

Se unha empresa opera tanto no sector agrícola ou pesqueiro como nun ou máis sectores ou desenvolve outras actividades incluídas no ámbito de aplicación do Regulamento (UE) n.º 1407/2013, este Regulamento aplicarase ás axudas concedidas a eses últimos sectores ou actividades, coa condición de que se garanta polos medios apropiados, como a separación de actividades ou a distinción de custos, que a produción primaria de produtos agrícolas ou a produción, transformación e comercialización de produtos de pesca e de acuicultura non se benefician das axudas de minimis concedidas conforme ao Regulamento citado.

Control

O Estado membro non pode conceder unha axuda de minimis ata comprobar que iso non incrementa o importe total da axuda de minimis recibida pola empresa durante o período do exercicio fiscal en curso e dos dous exercicios anteriores por enriba do límite máximo establecido.

Por iso, as empresas que soliciten unha axuda de minimis ao CDTI deben presentar, xunto coa súa solicitude de axuda, unha declaración expresa debidamente asinada polo seu representante legal sobre calquera outra axuda de minimis recibida durante os dous exercicios fiscais anteriores e durante o exercicio fiscal en curso.

Contía e método de cálculo da axuda

A axuda total de minimis concedida a unha única empresa non debe superar os 200 000 euros durante tres exercicios fiscais, agás para o sector de transporte por estrada, que ten un límite de 100 000 euros; o sector da pesca e a acuicultura, cun límite de 30 000 euros; e no sector agrícola, cun límite de 20 000 euros.

A estes efectos, «única empresa» inclúe todas as sociedades que teñan, polo menos, un dos seguintes vínculos entre si:

a) unha empresa posúe a maioría dos dereitos de voto dos accionistas ou socios doutra empresa;

b) unha empresa ten dereito a nomear ou revogar a maioría dos membros do órgano de administración, enderezo ou control doutra sociedade;

c) unha empresa ten dereito a exercer unha influencia dominante sobre outra, en virtude dun contrato asinado con ela ou unha cláusula estatutaria da segunda empresa;

d) unha empresa, accionista ou asociada a outra, controla soa, en virtude dun acordo celebrado con outros accionistas ou socios da segunda, a maioría dos dereitos de voto dos seus accionistas.

As empresas que manteñan calquera das relacións consideradas nas letras a) a d) do parágrafo primeiro a través doutra ou doutras empresas tamén se considerarán unha única empresa.